Dobrze zaprojektowany parking wielopoziomowy

Podczas budowy parkingu w Nottingham wykorzystano pionowe miedziane panele o zróżnicowanej fakturze powierzchni. Ożywia to długie, proste elewacje typowe dla budynku użyteczności publicznej. Dzięki temu parking wielopoziomowy nabrał dynamizmu i znakomicie wpisał się w otoczenie, którego dominującym elementem jest ruchliwy węzeł drogowy.

6-piętrowy parking oferuje miejsca dla 950 samochodów i stanowi część kompleksu dworca kolejowego w Nottingham. Ma długość 112 metrów i wypełnia przestrzeń między północną częścią kolejową a południową ulicą Queens Road. W tle dominują szare budynki. Architekci z Leeds Studio stworzyli oryginalny projekt przez wdrożenie praktyki BDP – dodając szereg opasających budowlę miedzianych pionowych paneli aby uniknąć bryły typowej dla konstrukcji parkingowej. Panele wyrażają język architektury, rozciągając się na ścianie kurtynowej, jak i otwartych tarasach parkingowych, by ostatecznie zostać przełamane wyłącznie przez betonowy zarys konstrukcji windy na elewacji zachodniej.

Gama powierzchni miedzianych wykorzystana w Nottingham obejmuje zarówno wstępnie patynowaną miedź jednorodną, jak i warianty o nieco mniej intensywnej patynie odsłaniającej wręcz materiał podłoża. Użyta została także miedź standardowa w fabrycznej wersji wykończenia z jasnobrązową, wstępnie patynowaną powłoką zewnętrzną wraz ze stopem miedzi i aluminium. Charakteryzuje się on trwałą złotawą barwą, dzięki której można było uwydatnić określone elementy otoczenia budynku.

Pozornie panele tworzą kompozycję przypadkową i abstrakcyjną, jednak ich aranżacja bazuje na zasadzie zastosowania ograniczonej gamy modułów występujących w trzech szerokościach: 210 mm, 420 mm i 840 mm. Zachowane zostały między nimi określonej wielkości wolne przestrzenie: 105 mm, 210 mm oraz 420 mm. Panele mają w większości wysokość 2870 mm i tylko niektóre z nich są krótsze (1470 mm), tworząc zwieńczenie budynku tam, gdzie podstawa okładziny elewacyjnej została podniesiona.

Barwy w mozaice

Foto: Chris Hodson

Kompozycja tworzy mozaikę barw, która bazuje na wyraźnie zarysowanych opaskach wzdłuż całego budynku. Dzięki temu przełamany został korpus betonowy widoczny w tle, typowy element wielopoziomowych parkingów samochodowych, a także ściana kurtynowa. Uzyskany efekt jest wyraźny zwłaszcza na dwóch dłuższych elewacjach, gdy ogląda się je z jadącego samochodu lub pociągu. Oprócz zastosowania warstw materiałów, także dobór barw odzwierciedla różnorodne aspekty lokalizacji parkingu.

Główny architekt projektu, Antony Hall, wyjaśnia: -Płyty miedziane użyte po stronie północnej występują w dominującej części w odcieniach zieleni. Podkreśla to nowoczesność bliskiego dworca kolejowego. Z kolei panele po stronie południowej są głównie w brązowych odcieniach miedzi, dopasowując się do ceglanych ścian starych magazynów i innych konstrukcji widocznych na terenie objętym ochroną konserwatorską po drugiej stronie ruchliwej drogi. Najważniejsze punkty obserwacyjne w okolicy zostały uwydatnione elementami miedzianymi w odcieniach złota. Ten sam zabieg zastosowaliśmy w celu podkreślenia pionowych konstrukcji ciągów komunikacyjnych. Zdołaliśmy dzięki temu stworzyć nieprzerwany bieg odcieni różnych barw miedzi dookoła całego budynku, zaczynający i kończący się na szybie windy na zachodniej elewacji. W projekcie uwzględniliśmy także postępujące z czasem naturalne zmiany barw powierzchni miedzianych pod wpływem czynników otoczenia.

Zwykle w budynkach wielopoziomowych parkingów rozwiązania architektoniczne podporządkowane są względom poruszania się pojazdów i innym kwestiom technicznym, często ograniczającym je do aspektów czysto utylitarnych. Jednak różnorodne kombinacje powierzchni i form dostępnych dziś dzięki użyciu miedzi pozwalają autorom projektów na twórcze użycie gołych elewacji budynków prawie tak samo, jak malarz ma szansę wykorzystać czyste płótno malarskie. Konstrukcja w Nottingham to tylko jeden z wielu przykładów wdrożenia tej idei w życie. Autor tekstu: Chris Hodson

Foto: Chris Hodson