Folie wstępnego krycia jako alternatywa deskowania pokrytego papą

Zadaniem warstwy wstępnego krycia jest ochrona ocieplenia przed przeciekającą przez dach wodą. W ubiegłych latach warstwa ta najczęściej wykonywana była z papy, co oprócz wysokich kosztów, wynikających z konieczności ułożenia pełnego deskowania, powodowało, że nie przepuszczała pary wodnej napływającej na poddasze z całego budynku. Gromadząca się pod powierzchnią dachu para, nie mogąc ujść na zewnątrz, zawilgacała drewnianą konstrukcję dachu, deski i ocieplenie.

Ze względu na materiał oraz budowę, folie wstępnego krycia dzielone są na:
– folie zbrojone siatką, niskoparoprzepuszczalne, wykonane podwójnej warstwy polietylenu, między którymi znajduje się siatka zbrojąca,
– folie z warstwą antykondensacyjną, niskoparoprzepuszczalne, wykonane z włókniny wiskozowo- celulozowej, ułożone od wewnątrz pochłaniają nadmiar pary wodnej,
– folie z warstwą poliestru, wysokoparoprzepuszczalne, dwuwarstwowe, odporne na działanie promieniowania UV,
– folie z włókniny, wysokoparoprzepuszczalne, o budowie wielowarstwowej.

Folie wstępnego krycia coraz częściej stosowane są jako alternatywa dla tradycyjnej papy. Należy jednak pamiętać, że rodzaj wstępnego krycia należy dostosować do rodzaju pokrycia i kąta nachylenia połaci.

Folie dachowe wierzchniego krycia dobrze chronią przed wodą opadową, śniegiem, wiatrem, a jednocześnie przepuszczają parę wodną. Ponadto nie wymagają pełnego deskowania, w związku z czym dach wstępnie kryty folią jest tańszy oraz łatwiejszy w wykonaniu.

Folie wierzchniego krycia są odporne na działanie niskiej i wysokiej temperatury, zabezpieczają przed rozprzestrzenianiem się ognia, są trudno zapalne. Zależnie od rodzaju i producenta, mają różną odporność na promieniowanie UV, dlatego nie powinny zbyt długo być eksponowane na działanie promieni słonecznych (mogą zrobić się sztywne i popękać).

Folia dachowa wierzchniego krycia jest jednostronnie wodoszczelna, dlatego, aby uniknąć dostawania się wody przez dach do pomieszczeń podczas montażu, należy dopilnować, by została zamontowana poprawnie.

Ze względu na stopień przepuszczania pary wodnej folie wstępnego krycia można podzielić na:
– folie niskoparoprzepuszczalne, przepuszczają do 100 gramów pary wodnej na 1 m2 na dobę, są wzmocnione włókniną z tworzywa. W przypadku zastosowania tego typu folii dachowych między folią a warstwą ocieplenia należy pozostawić szczeliny wentylacyjnej (3-4 cm). Otwory wlotowe zlokalizowane są pod okapem, a wylotowe w narożach, w kalenicy i na szczytach połaci, co gwarantuje prawidłową wentylację połaci oraz prawidłową ochronę przed zawilgoceniem.
– folie wysokoparoprzepuszczalne (membrany dachowe), przepuszczające do 5000 gramów pary wodnej na m² na dobę. Mają budowę włókniny i mogą być stosowane bez zachowania szczeliny wentylacyjnej – folia wówczas bezpośrednio styka się z warstwą ocieplenia. Wentylację, w takim układzie warstw, zapewnia odstęp między folią a pokryciem dachowym.