Jak fachowo wykonać twardą obróbkę komina – poradnik

Twarda obróbka komina wykonana z blachy to najtrwalsza, najpopularniejsza i najczęściej wybierana metoda zabezpieczenia miejsca przejścia komina przez połać dachową. Wykonanie jej w sposób profesjonalny daje gwarancję niezawodnej szczelności dachu i estetycznego wykończenia komina.

Obróbkę twardą wykonuje się z blachy płaskiej, np.miedzianej, powlekanej, lub tytanowo-cynkowej. Aby zachować ładny wygląd należy jednak zastosować blachę w kolorze pokrycia.Jak to zrobić w sposób fachowy?

Oto rady Roman Tereszczaka, ekspert z firmy Röben:

Kształtowanie obróbek

Z wybranego typu blachy należy uformować cztery główne elementy: przedni, tylny i dwa boczne. Od wysokości komina zależy z ilu elementów będzie się składał każdy z tych czterech elementów (z jednego lub dwóch pasów blachy) Należy je przy tym odpowiednio pozaginać, formując elementy o pożądanych wymiarach.

nacięcie ścian komina powinno mieć ok. 2 cm grubości

Jak zamocować obróbkę?

Obróbka wykonana z 1 pasa blachy

Najpierw trzeba wykonać nacięcie ścian komina na grubość ok. 2 cm, zachowując odpowiedni kąt, po to, by zamocować jeden pas blachy. Zagiętą blachę wprowadza się w nacięcie wykonane po obrysie komina, a miejsce łączenia obróbki z powierzchnią komina (np. cegłami) koniecznie trzeba uszczelnić silikonem dekarskim i przymocować je kołkami rozporowymi do lica.

poszczególne elementy łączy się w rąbek stojący

Jeśli zaś obróbka wykonana jest z dwóch pasów, ten drugi należy umieścić pod pierwszą obróbką (aby zapobiec dostawaniu się wody) i zamocować do komina kołkami. Poziomy fragment obróbki z powodzeniem może być wypuszczony na dachówkę lub ukryty pod pokrycie. Poszczególne elementy należy łączyć na tzw. rąbek stojący oraz w przypadku większych kawałków, wzmocnić połączenie nitami.

siodło inaczej zwany kozubkiem – obróbka dwuspadowa

Miejsce łączenia należy uszczelnić silikonem dekarskim

Pamiętaj o tym ,że…

– Miejsce montowania obróbki musi być fachowo przygotowane. Podkład, czyli folię lub papę, należy tym miejscu ułożyć z naddatkiem. Po wykończeniu komina, dodatkowy fragment podkładu należy wywinąć na jego powierzchnię i zamocować specjalną taśmą lub papiakami.
– Przy ułożeniu pokrycia wokół komina, trzeba pozostawić szczelinę, żeby dach mógł pracować, a dachówki nie pękały.
– Należy zachować odpowiednią kolejność przy układaniu głównych elementów obróbki: zaczynając od dołu komina, poprzez boki, na tyle kończąc. Zabezpieczy to przed przenikaniem wody opadowej do wnętrza po kominie( będzie ona spływać na kolejne elementy obróbki, a potem na pokrycie i do rynien).
– Obróbkę z tyłu komina należy wykonać niezwykle dokładnie, gdyż jest to punkt newralgiczny, zwłaszcza, jeśli komin jest znacznie oddalony od kalenicy poziomej. W miejscu tym bowiem gromadzi się woda opadowa lub śnieg oraz różnego rodzaju odpady, takie jak liście czy gałązki. Z pomocą przyjdzie tu wykonanie specjalnej, znacznie wyższej obróbki (powyżej 30-40 cm) lub o specyficznym kształcie, tzw. siodło. Jest to obróbka dwuspadowa, która minimalizuje gromadzenie się wody lub śniegu.

Warto zapamiętać te rady biorąc się za wykonanie twardej obróbki komina. Zabezpieczą one przed popełnieniem błędów, dodatkowymi kosztami i wydłużeniem pracy. Jak też przed niechcianymi reklamacjami ze strony niezadowolonych klientów.

ASZ