Nowe-stare centrum turystyczne w Szwecji
W położonym na południu Szwecji Lund wykorzystano geometryczne panele powlekane mosiądzem aby połączyć funkcjonalnie osobne do tej pory budynki oraz odnowić plac przed XII-wieczną katedrą.
Architektem odpowiedzialnym za projekt jest Carmen Izquierdo. Projekt został zrealizowany na podstawie nagrodzonej w konkursie pracy i koncentruje się na wykorzystaniu nowoczesnych materiałów, takich jak mosiądz i szkło w konstrukcji wijącej się między kilkoma wiekowymi budynkami, stwarzając kompletną wizję architektoniczną. Dla ulicznej pierzei traktu Kyrkogatan charakterystyczne dachy z brązu, stanowiące przedłużenie powierzchni dachowej przyległych budynków. Poniżej rozciąga się plac kościelny. Budynek ciągnie się do Kungsgatan i dalej w kierunku katedry. Tam jego charakterystycznym elementem jest audytorium zwieńczone oknem w formie leja, symbolicznie wznoszącym się ku historycznym wieżom.
Bogatsze warstwy historyczne
Zgodnie z Carmen Izquierdo: – Moja wizja zakładała współczesny budynek, który dodałby nową warstwę do historycznych warstw śródmieścia Lund. Według mojego założenia nowy budynek miał w naturalny sposób wpisać się w pejzaż miejski, pamiętając o skali i linii istniejących budynków. Nagrodzona w konkursie praca stworzona została pod hasłem ‘portal i atrium’, zaś oryginalne założenia zostały w niej ujęte w zupełnie nowej propozycji końcowego projektu.”
Wewnątrz budynku dominuje lobby wejściowe. Dostęp do niego możliwy jest od strony placu katedralnego i Kungsgatan. Atrium o wysokości dwóch kondygnacji stwarza przyjemną atmosferę dla spotkań i uroczystych powitań gości, wystaw i bankietów. Widok na atrium rozpościera się z pomieszczeń biurowych znajdujących się na wyższym piętrze. W tym samym miejscu solidne, wykonane z betonu ozdobionego drewnianym deskowaniem ściany kontrastują z otwartą przestrzenią tworzoną przez w pełni przeszklone ścianki działowe. Audytorium zostało stworzone jako unikalna przestrzeń charakteryzująca się trapezowym, lejowatym oknem. Z niego zaś rozpościera się widok na iglice katedry.
Brama dla turystów
Jak tłumaczy Carmen Izquierdo: – Budynek to połączone ze sobą interesujące przestrzenie wewnętrzne i zewnętrzne. Stanowi on swoistą bramę dla osób odwiedzających katedrę, a także znakomite miejsce dla dogłębnej analizy jej zabudowań i wymiany zdań i opinii. Nowy budynek wyróżnia się prostą lecz ekspresyjną formą współgrającą z otaczającym go pejzażem miejskim dzięki zastosowanym kątom i pochyłościom. Mosiądz wybrany na zewnętrzny płaszcz budynku jest naturalnym materiałem o bogatej i żywej powierzchni. W miarę jak materiał łagodnieje z wiekiem, coraz bardziej wpisuje się w pejzaż miejski.
Budynek dzięki nowej, lśniącej formie stał się bardziej asertywny i bardziej niż zwykle przyciąga uwagę turystów. Z czasem naturalnie ciemniejący mosiądz nada mu nieco bardziej subtelnego, ponadczasowego wyrazu. Formy zastosowane w konstrukcji budynku, a także jego umiejscowienie w specyficznej lokalizacji z powodzeniem przyczyniły się do zachowania ważnych z historycznego punktu widzenia widoków, jednocześnie tworząc nowe perspektywy. W otoczeniu i w obrębie centrum turystycznego tworzy się również bardziej intymne i zróżnicowane przestrzenie publiczne. Biskup Antje przy okazji oficjalnego otwarcia obiektu scharakteryzował go jako “przedłużenie budynku katedry”.
Autor tekstu: Chris Hodson
źródło: copperconcept.org
Bardzo ciekawe rozwiązanie łączące historię z nowoczesnością bez zbędnej dewastacji. Idea tak jest w Skandynawii dosyć często spotykana i warto brać z nich przykład. Użycie blachy miedzianej powoduje pewną dynamikę zmian wyglądu, która z czasem nabiera patyny i szlachetności co doskonale współgra z historycznym otoczeniem.