Nowy rodzaj fasady miedzianej w otoczeniu art noveau

Stowarzyszenie Parafii Turku i Kaarina Parishes otrzymało od miasta Turku stary budynek szkoły wraz z działką. Wiele lat wcześniej zakończono renowację szkoły i zastanawiano się nad jej nowymi przeznaczeniem.
Prace rozpoczęto od postawienia nowego budynku na niezabudowanej części działki. Pierwsze trzy kondygnacje zaprojektowano na potrzeby Szwedzkiego Kościoła w Turku. Sala kościelna z wieloma udogodnieniami zajmuje parter, a na pozostałych kondygnacjach mieszczą się biura, sale spotkań itp. ostatnich trzech kondygnacjach znajdują się lokale biurowe wynajmowane firmom.
Dziedziniec budynku został zaprojektowany jako miejsce spotkań, wraz z najwyższej położoną częścią działki — zboczem sięgającym nowego budynku, tworzy coś w rodzaju amfiteatru. Trzypiętrowy budynek parkingu mieści 131 samochodów i jest dostępny z poziomu dziedzińca szkoły.
Budynek główny szkoły usytuowany jest przy ulicy, a sąsiedni budynek zbudowany na zboczu, znajduje się w odległości trzech metrów od ulicy. Pierwsze dwa piętra nowego budynku zostały poszerzone a wygląd elewacji dopasowano do fasady sąsiedniego budynku. Trzy pozostałe kondygnacje sięgają linii ulicy, podobnie jak budynek szkoły i pokryte są zieloną patynowaną miedzią. Po stronie ulicy stworzono arkady, ukrywające wejście, co nadaje fasadzie zróżnicowany kształt. Pozostałe elementy elewacji są otynkowane i pomalowane.

Architektura terenu otaczającego budynek szkoły reprezentuje różne współczesne style od przełomu XIX i XX wieku aż po lata sześćdziesiąte.
Proces budowy, mający miejsce w centrum miasta, rozpoczął się od skomplikowanych prac ziemnych. Pierwsze trzy kondygnacje zostały postawione w skale unoszącej się nad działką. powierzchnia jest częściowo widoczna w budynku parkingu. Przed rozpoczęciem budowy rozpatrywano wiele możliwości konstrukcyjnych, ostatecznie zdecydowano się na betonowe kolumny i stropy wylewane na miejscu. Położenie pionowych konstrukcji podyktowane było funkcją parkingu, a klatki schodowe i betonowe konstrukcje ścienne służyły jako wzmocnienie konstrukcji. Większość ścian zewnętrznych powyżej linii gruntu zbudowana jest z cegły. Fasada od strony ulicy Aurukatu wyłożona jest miedzią. Przestrzeń wentylacyjną i pomocniczą oddziela od ściany okładzina elewacyjna typu sandwiczowego. Ściana nośna to dwukondygnacyjna konstrukcja z kompozytowych stalowych kolumn.
Na ostatniej kondygnacji, konstrukcja pionowa zbudowana została także z kompozytowych stalowych kolumn, a konstrukcja dachowa wykonana jest z kanałowej płyty stropodachowej zamontowanej w ramach HQ.

Źródło: Forum miedzi
Data utworzenia: 28.08.2013
nowoczesność i dziewiętnasty wiek, kościół i biura z parkingiem, wszystko w jednym miejscu. z zewnątrz można patrząc można powiedzieć, że tam jest jakaś korporacja, jednak można pomylić się. świetnie udało się połączyć dawny styl wykorzystując wszystkie możliwe techniczne nowości.
Doskonały przykład rewitalizacji starego budynku połączony z przystosowaniem całego otoczenia do nowych funkcji społecznych przy zachowaniu spójności architektonicznej. Doskonała idea. Podobne rozwiązanie jest zastosowanie np. w centrum handlowym Ferrio. To bardzo ciekawa idea chronienia starych budynków dla nowych współczesnych potrzeb z zachowaniem ładu przestrzennego.