Obalamy mity: drewniane domy szkieletowe

Drewniane domy szkieletowe – na ten temat krąży wiele mitów, a w większości przypadków są one błędne. Używając argumentów technicznych spróbujemy obalić je raz na zawsze.

Drewniane domy szkieletowe – zalety: szybkość wykonania, niskie koszty eksploatacji, trwałość i nowoczesność, gwarancja jakości wykonania, realizacja przez sprawdzone i doświadczone firmy, budynek w zgodzie ze zdrowiem i ekologią.

Mit pierwszy: drewniane domy szkieletowe nie są odporne na działanie ognia

Powszechnie wiadomo, że drewno jest materiałem palnym. Dlatego też duża ilość potencjalnych klientów obawia się konstrukcji drewnianych właśnie ze względu na zagrożeniem pożarem i związane z tym tematem kwestie bezpieczeństwa. Analizując jednak powyższy problem pod kątem technicznym, musimy stanowczo stwierdzić, że drewno nawet mocno nadpalone, utrzymuje nadal parametry wytrzymałościowe. Ta cecha drewna gwarantuje zachowanie trwałości całej konstrukcji budynku podczas pożaru i bezpieczną ewakuację. Ponadto szkieletowa konstrukcja drewniana może zostać obudowana nowoczesnymi płytami okładzinowymi (wytrzymałymi mechanicznie i nie palnymi). To zwiększa jeszcze (zdecydowanie) odporność konstrukcji na działanie ognia. Nowoczesne konstrukcje drewniane obudowane płytami mogą osiągać nośną odporność ogniową nawet do 120 minut.

Mit drugi: drewniane domy szkieletowe nie są wytrzymałe i odporne na uszkodzenia mechaniczne i działanie czynników zewnętrznych (sił natury)

Z racji tego, że mamy do czynienia z konstrukcjami lekkimi, szkieletowymi, w dodatku wykonanymi z drewna, wiele osób obawia się takich budynków z uwagi na ich potencjalną słabą wytrzymałość związaną z działaniami czynników zewnętrznych (sił natury: wichury, trzęsienia ziemi itd.) oraz oczywiście odporność na uszkodzenia mechaniczne występujące podczas długoletniej eksploatacji. Konstrukcje szkieletowe to struktury przestrzenne, sama ściana szkieletowa faktycznie może sprawiać wrażenie mało sztywnej. Natomiast ściana obita dwustronnie płytami i połączona z innymi elementami budynku (pozostałe ściany zewnętrzne, stropy, ściany działowe, elementy dachu) tworzy sztywną, wytrzymałą na różne obciążenia całość. Warto w tym miejscu dodać, iż budynki szkieletowe z uwagi na swą specyfikę konstrukcyjną (lekkość i wytrzymałość) są rozwiązaniem dedykowanym na wszystkie tereny sejsmiczne, co tylko potwierdza dużą wytrzymałość konstrukcji szkieletowych.

Ponadto dziś na rynku budowlanym, dostępne są nowoczesne materiały okładzinowe, takie jak: płyty magnezowe, płyty włóknowo-cementowe, płyty włóknowo-gipsowe. Materiały te, przy niewielkiej grubości, posiadają bardzo wysokie parametry wytrzymałości mechanicznej. Ściana drewniana obłożona takimi materiałami, jest nie tylko mocniejsza konstrukcyjnie, ale również bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne. Bardzo częstym zarzutem kierowanym w stronę konstrukcji szkieletowych jest brak możliwości zawieszania ciężkich przedmiotów/rzeczy na ścianach. Dziś, dzięki zastosowaniu powyższych nowoczesnych materiałów, ten mankament został całkowicie wyeliminowany, ponieważ płyty są w stanie udźwignąć (np. na dwóch specjalistycznych kołkach) nawet ciężar 130 kg.

Mit trzeci: drewniane domy szkieletowe nie są odporne na działanie wilgoci i na korozję biologiczną

Trwałość budynków szkieletowych jest kolejną wątpliwością, jaka pojawia się w głowach osób biorących pod uwagę technologię szkieletową drewnianą. Wynika ona z faktu, iż drewno z uwagi na swoje naturalne organiczne pochodzenie, jest podatne na tzw. korozję biologiczną. Jednak by taka korozja wystąpiła, drewno musi zostać poddane długotrwałemu działaniu wilgoci.

Czerpiąc wiedzę z przeszłości wiemy już, że drewno bardzo długo opiera się takiej korozji, czego dowodem są budynki zabytkowe wykonane z masywnego drewna litego. W przypadku budynków szkieletowych, konstrukcja drewniana zabezpieczana jest przed wilgocią: od wewnątrz, ciągłą izolacją paro szczelną, (której szczelność potwierdzana jest specjalistycznym badaniem – Blower Door Test). Od zewnątrz poprzez zastosowanie materiałów o odpowiedniej grubości (w szczególności dotyczy to izolacji termicznej) oraz otwartości dyfuzyjnej (oddychające). Rozwiązanie takie powoduje że drewno w praktyce, (podczas całej eksploatacji budynku), nie jest narażone na działanie wilgoci. To z kolei pozwala z przekonaniem stwierdzić, że współczesne konstrukcje drewniane mają trwałość nie mniejszą niż budynki murowane czy betonowe.

Podsumowując należy dodać, że problem wilgoci dotyczy wszystkich technologii, nie tylko drewna. Wilgoć jest największym wrogiem wszelakich materiałów budowlanych i ma destrukcyjny wpływ na ich wytrzymałość i trwałość oraz parametry. Stąd też przy budowie domu, szczególną uwagę należy zwrócić, na odpowiednie i poprawne wykonanie izolacji przeciw wilgociowych (dotyczy to fundamentów, ścian zewnętrznych i dachu).

Mit czwarty: drewniane domy szkieletowe nie są ciche

Bardzo ważną, aczkolwiek często pomijaną kwestią w budownictwie mieszkaniowym są parametry akustyczne. Dom musi chronić jego mieszkańców, nie tylko przed deszczem i zimnem ale również przed hałasem, (tym zewnętrznym i wewnętrznym). Za dobre parametry akustyczne, w przypadku narażenia na dźwięki o wysokich częstotliwości, odpowiada (podobnie jak za parametry termiczne ) izolacja z miękkich materiałów. Jak dobrze wiemy, szkielet drewniany wypełniony jest w całości i często do izolowany od zewnątrz właśnie izolacją z wełny (szklanej, skalnej, drzewnej). Duża ilość izolacji miękkich w przegrodach gwarantuje nam bardzo dobre wyciszenie wszystkich takich wysokich dźwięków. Należy pamiętać, że dźwięki o wysokich częstotliwościach składają się w 80% na źródła hałasu zewnętrznego.

Trochę gorzej sprawa się ma z dźwiękami o niskich częstotliwościach. Źródłami takich dźwięków są: wszelakiego typu urządzenia wyposażenia budynku, sprzęt grający (kina domowe), wszelkiego typu drgania i dudnienia. Najlepszą izolację od niskich dzięków stanowią materiały o bardzo dużej gęstości i masie (działa tzw. zasada prawa masy). Dlatego też, bardzo często zarzuca się budynkom szkieletowym drewnianym, że z uwagi na lekką konstrukcję, słabo chronią od tego typu dźwięków. Zwłaszcza od tych, które powstają na drewnianym stropie. Jest w tym dużo prawdy, ale też nie do końca, ponieważ z każdej nawet tak trudnej sytuacji, jest wyjście, polegające np. na zastosowaniu nowoczesnych materiałów okładzinowych i wypełniających, o dużej gęstości oraz zaawansowanej chemii budowlanej. W przypadku stropu, jest on specjalnie dociążany, tak by dobrze tłumił hałas płynący z górnej części stropu (zwłaszcza dudnienie kroków). Wszystkie te rozwiązania sprawiają, że przegrody w domach szkieletowych posiadają bardzo wysokie parametry akustyczne. A domy są ciche i komfortowe.

Mit piąty: elementy konstrukcyjne drewnianych domów szkieletowych nie są odpowiednio wytrzymałe

Rozważając drewno naturalne jako materiał konstrukcyjny, często słychać głosy, że jest to materiał słaby. Wszystko bierze się z tego, że w przypadku dużych rozpiętości, drewno naturalne podatne jest na pewne ugięcia. Cecha ta, dotychczas znacznie ograniczała możliwość kreowania dużych rozpiętości stropów, podciągów oraz nadproży oraz powodowała konieczność stosowania elementów stalowych. I w tym przypadku, na pomoc przychodzi współczesna technologia, a szczególności nowoczesne materiały drewno pochodne: drewno klejone, LVL, belki dwuteowe. Dzięki tym materiałom, możemy dziś swobodnie projektować szerokie okna i bramy garażowe, zwiększać rozpiętości stropów i podciągów, gdyż parametry wytrzymałościowe tych materiałów, dorównują parametrom elementów stalowych. Dodatkowo dzięki większym siłom, jakie mogą przenieść współczesne stropy drewniane, by zmniejszyć efekt uginania się lekkich belek stropowych (podczas chodzenia), specjalnie się je dociąża od góry, materiałami o dużej gęstości/masie.

Mit szósty: drewnianego domu szkieletowego nie da się naprawić w przypadku podtopienia

A co w przypadku zalania domu szkieletowego lub co gorsza jego podtopienia? Sprawa oczywiście jest poważna, tak samo jak w przypadku budownictwa tradycyjnego. W budownictwie szkieletowym, wygląda to może dość drastycznie, ponieważ musimy otworzyć ścianę (od zewnątrz i wewnątrz) oraz usunąć zawilgocone elementy (płyty i izolacje), a konstrukcję drewnianą wysuszyć. Jednak po tej operacji pozbywamy się wilgoci definitywnie i to w miarę szybkim czasie. W konstrukcjach tradycyjnych proces suszenia jest znacznie dłuższy i bardziej kosztowny z powodu konieczności stosowania takich metod jak: iniekcja, termoiniekcja, absorpcja, mikrofale, kondensacja. W dodatku nigdy nie mamy 100% pewności, że pozbyliśmy się całej wilgoci.