Ratunku! Pomocy! Złe gontowanie

W dobie kryzysu często się zdarza, że rozpoczęta prężnie budowa domu nagle zastyga w bezruchu, bo skończyły się środki lub właściciel źle zaplanował inwestycję. Albo co gorsza i jedno i drugie. Przerwanie prac w stanie surowym z budowanym na chybcika dachem, źle wróży na przyszłość. Z braku środków finansowych używa się najczęściej desek szalunkowych a do krycia taniej papy asfaltowej. I tak zamknięta budowa czeka cierpliwie na przypływ gotówki inwestora.

Po weryfikacji planów szuka się oszczędności, tam gdzie jest to możliwe i kiedy tylko uda się zebrać trochę środków budowa zostaje wznowiona. I gdy okazuje się, że nie starczy na kupno tradycyjnej dachówki ceramicznej, rezygnujemy z niej na rzecz tańszej alternatywy.

Czy dach pokryty papą na pełnym deskowaniu jest gotowy do montażu bitumicznych?

Teoretycznie tak, ale praktycznie jest to nieco skomplikowane i może się odbyć i udać jedynie przy zachowaniu pewnych warunków.
Na dach z gontów bitumicznych jakość poszycia ma decydujący wpływ – nie tylko na jego wygląd, ale przede wszystkim szczelność. Aby wszystko poszło zgodnie z planem, a dach spełniał prawidłowo swoją funkcję musimy przestrzegać pewnych zaleceń, oto one:
– deskowanie musi być równe i ciągłe, powinno tworzyć równą płaszczyznę,
– nie można ignorować szpar w poszyciu,
– optymalny podkład pod gonty osiągniemy z użyciem płyt drewnopochodnych lub sklejek, montowanych za pomocą systemowych łączników spinających płyty.

Te metalowe profile, montowane na krawędziach płyt znacznie zwiększają sztywność poszycia, eliminując klawiszowanie i zapewniając niezbędne dylatacje między płytami. Trzeba również zwrócić uwagę aby zastosować odpowiedni typ płyty – musi być dostosowana do warunków wilgotnych, np. OSB/3.
-wybór desek też nie może być przypadkowy: muszą być proste, równe i wąskie, do 12 cm. Nierówna grubość spowoduje uskoki na krawędziach. Nierówne krawędzie zaś uniemożliwią montaż bez szpar.

W takich okolicznościach przyrody gonty są bez szans

Zbyt szerokie deski zaczną się wyginać. Skutki tego stanu rzeczy mogą mieć przykre konsekwencje.
– Nierówne poszycie sprawi, że gonty nie będą do siebie przylegać . Tu nie pomoże nawet najmocniejszy klej gdyż nie będzie miał się do czego przykleić! Bez zwulkanizowania gonty będą bezsilne na porywy wiatru, a w miejscu wyrwanych modułów pokrycie straci szczelność. Ponadto nierówne poszycie na małym nachyleniu stwarza niebezpieczeństwo tworzenia zastoin.
– Uskoki na krawędziach desek w połączeniu z ruchami konstrukcji dachowej są przyczyną mechanicznych uszkodzeń membrany podkładowej, a z czasem także samych gontów.
– Pod wpływem zmian wilgotności szerokie deski mogą prężyć tak bardzo, że rozrywają sklejone ze sobą gonty.
– Szpary między deskami uniemożliwiają wbicie gwoździa we właściwym miejscu. Wbicie gwoździa za nisko oznacza, że znajdzie się on za blisko krawędzi gontu, który go przykrywa. I w efekcie podciągania kapilarnego woda może wciekać pod pokrycie wokół gwoździa. Za wysoko wbity gwóźdź przejdzie jedynie przez jedną dachówkę.

Prawidłowy wbity przebija dwie dachówki, gwarantując ich wzajemny docisk i właściwe sklejenie w miejscu gdzie zakład jest najmniejszy.

Szpary – gwoździami do trumny: dziura to ślad gdzie gwóźdź być powinien, a nie może

Czy jest jakiś ratunek dla kiepskiego deskowania?

– Należy pozbyć się wszystkich szpar. Na nowo zerwać i ułożyć deski, eliminując te o nierównych krawędziach.
– Szerokie deski przeciąć wzdłuż na węższe i mocno przybić do krokwi.
– Zestrugać uskoki na krawędziach desek większe od 2 mm
– Opcjonalnie, gdy deski są wyjątkowo parszywe, zamontować na zastanym poszyciu płyty dachowe, np. OSB/3 o grubości 15 mm.
– Użyć systemowej membrany podkładowej zalecanej przez producenta dachówek bitumicznych. Nowoczesne produkty są znacznie efektywniejsze niż papa asfaltowa zbrojona welonem z włókien szklanych.

Rozwiązaniem absolutnie niedopuszczalnym jest papa izolacyjna z wkładką tekturową.

ASZ