Absyda (lub apsyda) jako termin architektoniczny stanowi rzut półkola, półelipsy lub wieloboku. Elementy tego typu dostawia się do bryły świątyni lub jej wnętrza. Za pomocą absydy zazwyczaj zamykane jest prezbiterium a nieco rzadziej nawy boczne oraz ramiona transeptu.
Należy podkreślić, że z reguły absyda jest mniejsza lub równa bryle części budynku, którą zamyka. Elementy architektoniczne tego typu były nieodzownym elementem architektury rzymskiej. Z kolei absydy o konstrukcji półkolistej obecne były od wczesnego chrześcijaństwa do romanizmu. W gotyku stosowanie wieloboczne zamknięcia naw, które również nazywano apsydami. Jeżeli konstrukcja architektoniczna uwzględnia małą absydę dostawioną do większej to mowa jest o apsydioli.
