Wstępne pokrycie dachu na dwa sposoby

Najważniejszą funkcją dachu jest zabezpieczenie całej konstrukcji budynku przed działaniem zjawisk atmosferycznych, dlatego każdy składnik pokrycia dachowego pełni ważną funkcję i musi z innymi elementami stanowić idealnie dopasowaną całość. Rolą wstępnego krycia dachu jest ochrona termoizolacji i elementów konstrukcyjnych przed wodą deszczową i wywiewaniem z niego ciepła. Istnieją dwie metody wstępnego krycia: za pomocą deskowania z papą albo folii dachowej.

Sztywne poszycie dachu

Wykonuje się je z desek lub drewnopochodnych płyt pokrywanych tradycyjną papą lub folią. Na deski najlepsze będą drzewa iglaste, takie jak sosna, jodła czy świerk, gdyż drewno z nich pochodzące zawiera dużą ilość żywicy. Dzięki temu poszycie będzie trwałe i odporne na zmienne warunki pogodowe. Zanim położymy deski należy je zaimpregnować. W sprzedaży można kupić takie, które posiadają już warstwę środka konserwującego, którego zadaniem jest ochrona drewna przed korozją biologiczną.

Deskowanie musi być solidne i sztywne, aby zdołało udźwignąć cały ciężar pokrycia dachowego, które na nim osiądzie. Musi też bez problemu znieść ciężar dekarzy pracujących na dachu.

Membrany dachowe – folie wstępnego krycia

Pełnią one funkcję izolacyjną, zabezpieczają konstrukcję dachu przed wilgocią. Ich najważniejszą cechą jest paroprzepuszczalność, dzięki czemu dach może oddychać. W przeciwieństwie do deskowania, membrana nie usztywni konstrukcji dachu i nie przeniesie ciężaru materiału pokryciowego. Dlatego do jej położenia niezbędny będzie ruszt. Jednak nadaje się pod prawie wszystkie rodzaje pokrycia. Rozróżniamy:

• folie wysokoparoprzepuszczalne – układa się je zazwyczaj bezpośrednio na ociepleniu, gdyż nie zatrzymują przepływu pary wodnej i mogą swobodnie wydostać się na zewnątrz dachu. Ciekawostką dla laików będzie fakt, że folia wysokoparoprzepuszczalna swoim wyglądem przypomina papier lub tkaninę;
• folie niskoparoprzepuszczalne – nie stosuje się ich bezpośrednio na pokrycie, ale należy układać je w ten sposób, aby między ociepleniem, a folią powstała szczelina umożliwiająca wydobywanie się pary wodnej na zewnątrz. Folie te, są dodatkowo wzmocnione warstwami i siatką tworzywową z polipropylenu lub z polietylenu i zatrzymują w swej strukturze parę wodną.

Sztywne poszycie czy folia?

Folie wstępnego krycia są stosowane w Polsce od 20 lat. Trudno zatem przewidzieć ich wytrzymałość i trwałość, choć w założeniu ma ona wynosić około 50 lat.
Zaletami tej metody są przede wszystkim tańsze koszty, wyjątkowa szczelność poszycia. Folią wstępnego krycia jest niezastąpiona na dachy o skomplikowanej budowie i kształcie. Nie tylko dlatego, że istotnie przyspiesza pracę, ale zmniejsza koszty zużycia materiału, co obniża wydatki.

Sztywne poszycie jest bardziej uniwersalne. Z powodzeniem można je stosować na dachach płaskich i spadzistych. Dla dachów o kącie nachylenia mniejszym, niż 10-20º sztywne poszycie kryte papą jest koniecznością, wskazane w przypadku dachów spadzistych, ale tylko o prostej budowie i kształcie. Jest również bardziej zalecane, niż folia dla osób planujących zaadoptowanie poddasza.

Choć jest trwałe i odporne na ciężary, wymaga jednak dodatkowego zabezpieczenia w postaci folii lub papy. Jako tradycyjna metoda dekarska stosowana od lat, ma swoich zwolenników. Nie sprawia kłopotów montażowych i nadaje się pod każdy materiał pokryciowy, zaś przykryte – może pozostawać bez pokrycia ostatecznego przez dłuższy czas, nie tracąc swoich właściwości.

ASZ