Budownictwo tradycyjne

Prace ziemne i wykopy na budowie – wszystko, co musisz wiedzieć

Prace ziemne są nieodzownym etapem każdej inwestycji budowlanej. Do ich pierwszej fazy należy wykonanie wykopów pod fundamenty, które zapewnią solidność konstrukcji wznoszonego budynku. Muszą być jednak poprzedzone badaniami geotechnicznymi, uzyskaniem niezbędnej dokumentacji i pozwoleń. O czym jeszcze należy pamiętać? Jakie znaczenie mają wykonywane badania? Jak zrobić wykopy i odpowiednio je zabezpieczyć?

Przed przystąpieniem do budowy

Badania geotechniczne są pierwszym zalecanym krokiem przed rozpoczęciem budowy. Ich wyniki pomagają w ustaleniu miejsca i głębokości wykopów, w określeniu parametrów konstrukcyjnych budynku oraz w doborze odpowiednich fundamentów i głębokości ich posadowienia. Ze względu na różne rodzaje i stan gruntów, wyniki ekspertyzy mają również duży wpływ na metodę wykonania wykopów. Warto więc przeprowadzić badania jeszcze przed zakupem terenu, zwłaszcza gdy zamierzamy kupić i przekształcić grunty rolne w działkę budowlaną.

Wykopy i prace ziemne na budowie – dokumentacja i pozwolenia

Prace ziemne obejmują wszystkie działania i prace związane z przygotowaniem terenu do rozpoczęcia właściwej inwestycji – posadowienia budynku na danym terenie. Są to wszelkie zadania jak wydobywanie naturalnego gruntu, usuwanie go z placu budowy bądź przemieszczanie, prowadzące do uzyskania odpowiedniego ukształtowania podłoża. Mogą być poprzedzone pracami związanymi z zagospodarowaniem przestrzeni i organizacją zaplecza budowy. Mimo że nie są one typowymi pracami budowlanymi, muszą być zgodne z wymaganiami określonymi w konkretnym projekcie.

Prace ziemne prowadzone są najczęściej z wykorzystaniem urządzeń mechanicznych (koparek i innych maszyn budowlanych), rzadziej ręczenie i obejmują:

  • budowle podziemne,
  • fundamenty budowli nadziemnych,
  • kształtowanie terenu,
  • przygotowanie/kształtowanie podłoża pod różne nawierzchnie,
  • budowanie instalacji podziemnych.

Prace ziemne stanowią jeden z pierwszych etapów inwestycji budowlanych, dlatego też zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo Budowlane, muszą być uwzględnione we wniosku o pozwolenie na budowę. Jednym z rodzajów takich robót są niezbędne wykopy, czasem także nasypy i wały. Należy pamiętać, że nawet jeśli powstają niezależnie od budowy domu, nadal podlegają przepisom prawa i można je prowadzić tylko po otrzymaniu stosownego pozwolenia oraz zgodnie z projektem, uwzględniającym najważniejsze elementy planu sytuacyjno-wysokościowego, które dotyczą charakterystycznych punktów domu. Konsekwencją zlekceważenia tego obowiązku i rozpoczęcia prac mimo braku pozwolenia będzie konieczność zalegalizowania robót, a czasem nawet rozbiórka powstającego budynku.

Ponadto, plan budowy oraz obrys konstrukcji na działce z użyciem ław drutowych, sporządzony przez geodetę, określa położenie instalacji gazowej, wodociągowej, kanalizacyjnej oraz innych urządzeń podziemnych, które w trakcie robót przy użyciu ciężkiego sprzętu mogłyby zostać uszkodzone. Projekt określa również instalacje elektroenergetyczne, dzięki czemu kierownik budowy może wyznaczyć bezpieczny sposób wykonywania robót oraz bezpieczną odległość od instalacji.

Prowadzenie prac ziemnych, jak już wspominaliśmy we wstępie, wymaga również znajomości warunków geotechnicznych, geologicznych i hydrotechnicznych gruntu oraz posadowienia budynków, znajdujących się w niewielkiej odległości od miejsca wykonywania prac.

Teren powinien być odpowiednio odgrodzony i zabezpieczony. W sytuacji, kiedy nie możemy ogrodzić miejsca wykonywania prac ziemnych, w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom i osobom postronnym, należy zadbać o jego stały dozór. W przypadku naruszenia instalacji podczas wykonywania robót ziemnych konieczny jest szybki kontakt z odpowiednią jednostką zarządzającą, w celu ustalenia dalszych kroków postępowania.

Rodzaje wykopów

Przy klasyfikacji wykopów uwzględnia się parametry technologiczne i techniczne prac ziemnych, a także przeznaczenie danego wykopu. Przy wykonywaniu wykopów ręcznych podstawowym parametrem technicznym jest wymiar do 1,5 m, natomiast przy technologii zmechanizowanej wymiar do 2,5 m.

Pierwszym etapem usuwania gruntu jest usunięcie humusu – warstwy ziemi roślinnej, którą warto składować ze względu na ilość zawartych w niej składników odżywczych i wykorzystać przy późniejszych pracach ogrodowych.

Do kolejnych etapów usuwania gruntu należą wykopy, klasyfikowane w zależności od wymiarów:

  • wykopy szerokoprzestrzenne
  • wykopy wąskoprzestrzenne
  • wykopy jamiste.

Wykopy szerokoprzestrzenne

Dotyczą wykopów o szerokości dna większej niż 1,5 m. Wykonywane są na niezbyt spoistych gruntach, dla domów w całości lub częściowo podpiwniczonych oraz obiektach liniowych. Dno wykopu powinno się znaleźć poniżej poziomu przemarzania gruntu. W zależności od strefy przemarzania danego gruntu poziom wynosi od 0,8 m do 1,4 m. Skarpy tak dużego wykopu powinny być nachylone pod odpowiednim kątem, który jest zależny od rodzaju gruntu:

  • dla gruntów skalistych: 90º,
  • dla gruntów gliniastych: 60º-90º,
  • dla gruntów ilastych: 70º-80º,
  • dla gruntów piaszczystych: 45º-55º.

Zabezpieczenie wykopów szerokoprzestrzennych

Wykopu szerokoprzestrzenne wymagają odpowiedniego zabezpieczenia w postaci m.in. wodoszczelnych przesłon lub ścianek oporowych. Obecnie popularnym i ekonomicznym rozwiązaniem są zabezpieczenia cementowo-bentonitowe.

Do najprostszych zabezpieczeń należy skarpowanie. Nachylenie skarp jest uwarunkowane głębokością wykopu i kategorią gruntu. Wykop głębszy niż 4 m wymaga zabezpieczenia zgodnego ze specjalnie opracowaną dokumentacją projektową. Ściany pionowe wykopu lub ze skarpami o nachyleniu większym od bezpiecznego, możliwe są przy nieobciążonym brzegu skarpy i głębokości wykopu nieprzekraczającej:

  • 1,25 m: w gruntach spoistych i mało spoistych, np. piaski gliniaste, lessy, gliny zwałowe,
  • 1 m: w zwietrzelinach, rumoszach, spękanych skałach i nienawodnionych piaskach.

 W przypadku wykopu ze skarpami o bezpiecznym kącie nachylenia, którego szerokość powinna być równa trzykrotnej głębokości, wymagane jest zabezpieczenie w pasie terenu przyległego do górnej krawędzi skarby oraz zapewnienie odpowiedniego spadku, który pozwoli na łatwy odpływ wód opadowych. Takie wykopy należy również systematycznie kontrolować pod względem ewentualnego naruszenia struktury gruntu skarpy i na bieżąco, z zachowaniem bezpiecznego nachylenia, usuwać naruszony grunt.

Wykopy wąskoprzestrzenne

Nazywane również liniowymi, dotyczą wykopów o szerokości dna mniejszej lub równiej 1,5 m i dowolnej długości. Stosuje się je przy budowie budynków niepodpiwniczonych oraz w budowlach liniowych. Są wykopami pod tzw. ławy fundamentowe. Wyróżniają je szerokie rowy, wykopane po zdjęciu humusu, o głębokości równej łącznej wysokości ław i ścian fundamentowych, w których wykonuje się deskowanie ław. Ich dno musi być na podanej w projekcie głębokości, poniżej poziomu przemarzania gruntu, co pozwoli wyeliminować ryzyko pękania ścian w przypadku ocieplenia. Dla wykopów pod same ławy ich głębokość wynosi od 30 cm do 50 cm, a szerokość musi być większa o około 30 cm od szerokości planowych ław. Jednak zazwyczaj o ich szerokości decyduje łatwość i wygoda przy budowie szalunków.

Niezwykle istotnym elementem, zarówno przy wykopach szerokoprzestrzennych, jak i wąskoprzestrzennych, jest ustabilizowanie dna wykopu w miejscu przebiegu ław. W tym celu najczęściej układa się cienką warstwę chudego betonu, który zabezpiecza grunt przed wsiąkaniem wody z mieszanki betonu.

Wykopy jamiste

Dotyczą wykopów oddzielonych skarpami o głębokości powyżej 1 m oraz długości i szerokości dna mniejszej lub równej 1,5 m. Ich wielkość podawana jest w metrach sześciennych. Jeśli wykop wykonywany jest w sposób mechaniczny, powierzchnia dnia nie może przekroczyć 9 m2, a przy wykonaniu ręcznym 2,25 m2.

Wykopy w glinie

Ze względu na częste występowanie na terenie naszego kraju gruntów spoistych, takich jak gliny, od lat budynki usytuowane na takim podłożu  wznoszone są bez uszczerbku na konstrukcji. Gliny mają jednak różne pochodzenie i właściwości. Najczęściej spotkać się można z gruntem z gliny pochodzenia:

  • lodowcowego – które na bardzo dużym obszarze pozostawił lodowiec, pokrywający obecne tereny Polski. Do spotykanych obecnie form epoki lodowcowej należą np. moreny denne.
  • rzecznego – tzw. mady, które występują i powstają do dziś w dolinach rzek. 

Mady, ze względu na plastyczność nie są dobrym podłożem budowlanym. Nieodpowiednia budowa na gruntach z gliny pochodzenia rzecznego może prowadzić do osiadania budynku, a co za tym idzie, do późniejszego pękania ścian. Jak zatem budować na madach? Usuwając mechanicznie warstwę gliny, fundamenty należy posadzić na gruncie znajdującym się pod madami.

Planując wykonanie wykopów w glinie, należy pamiętać, że jest to podłoże mało przepuszczalne, które może powodować utrzymywanie na dnie wody opadowej, czego konsekwencją jest rozmiękanie i pogorszenie właściwości gruntu. Jeśli dojdzie do ulewnych deszczy i w wykopie zbierze się woda, konieczne jest jej jak najszybsze wypompowanie. Żeby tego uniknąć, zaleca się wykonywanie wykopu bezpośrednio przed fundamentowaniem. Jeśli nie jest to możliwe i wykop będzie wykonywany ze znacznym wyprzedzeniem, należy pamięć, by dno wykopu miało niewielki spadek ok. 1%, który zagwarantuje odpowiedni spływ wody opadowej. Co więcej, w najniższym miejscu wykopu należy zrobić studzienkę, by w niej zbierała się spływająca woda. Kolejnym zabezpieczeniem dna wykopu jest pozostawienie około 20 -centymetrowej warstwy gruntu, zdejmowanej na chwilę przed fundamentowaniem.

Dno wykopu, ze względu na niekorzystny wpływ mrozu zarówno na strukturę, jak i nośność gruntu, musi być również odpowiednio zabezpieczone przed przemarzaniem. Konieczne jest zatem posadowienie fundamentów na gruncie gliniastym poniżej strefy przemarzania, tj. od 0,8 do 1,4 m dla naszej strefy klimatycznej.

Jak już wspomnieliśmy, wykopy powinny się odbywać w odpowiednim momencie oraz bez zbędnego wydłużania czasu ich trwania, dlatego też zaleca się przeprowadzanie tych prac przy użyciu sprzętu mechanicznego. Jego wybór, podobnie jak sposób wykonywania robót ziemnych jest jednak zależny od pory roku i warunków atmosferycznych. Nie zawsze możliwe będzie wjechanie na plac budowy koparki. Czasem konieczne będzie poniesienie większych kosztów i wykorzystanie sprzętu na gąsienicach.

Warto mieć również na uwadze, że sprzęt mechaniczny, jak koparka, wzrusza grunt do kilkunastu centymetrów poniżej dna wykopu, co niekorzystnie wpływa na późniejsze posadowienie fundamentów, dlatego też wykonanie wykopu jedynie przy użyciu koparki jest niemożliwe. Z drugiej jednak strony, prowadzenie wykopów wyłącznie ręcznie, jest nie tylko czasochłonne, ale też związane z dużym wysiłkiem fizycznym. Najlepszym rozwiązaniem, jest wykonanie wykopu w większości przy użyciu koparki, a ostatnie 20 cm ręcznie.

Kolejnym aspektem, o którym nie można zapomnieć, są skarpy wykopu. Wykonane w podłożu gliniastym, nawet te pionowe, będą bezpieczne tylko przez krótki czas. Później, w zależności od kilku czynników, jak np. głębokości wykopu, stan gruntu oraz warunki atmosferyczne, mogą się jednak osuwać, a nawet obrywać. W celu zminimalizowania tego ryzyka niezbędne jest odeskowanie i podparcie skarp pionowych, a także zachowanie kąta ich nachylenia w granicach 50 – 60°.

Wykopy na podłożu piaszczystym

W gruncie piaszczystym – sypkim, cechującym się wysoką przepuszczalnością, fundamenty można posadowić płycej, na głębokość co najmniej 50 cm od powierzchni. Sprawia to, że zakres oraz koszt wykonywanych prac są zazwyczaj mniejsze, jednak należy zadbać o prawidłowe zabezpieczenie ścian wykopu przed osuwaniem się, zachowując odpowiedni kąt nachylenia. W gruntach piaszczystych, w zależności od kąta tarcia wewnętrznego, nachylenie skarp waha się najczęściej w granicach 45 – 60°.

Najtrudniejszym tego typu gruntem, który może powodować pewne trudności, są piaski rzeczne, cechujące się zróżnicowanym zagęszczeniem kolejnych warstw. Podobnie jak mady, wymagają przeprowadzenia dodatkowych zabiegów, eliminujących ryzyko ewentualnego nierównomiernego osiadania budynku i pękania ścian.

Szalunki, a bezpieczeństwo

Choć szalunki często kojarzą się z wylewaniem fundamentów i kształtowaniem mieszanki betonowej, obecne rozwiązania technologiczne umożliwiają ich stosowanie również do pełnego zabezpieczenia wykopów, niezależnie od ich kształtów, głębokości czy wielkości. Chronią wykopy przed osuwaniem się ziemi i tym samym zapewniają bezpieczeństwo pracowników.

Wyróżnia się trzy rodzaje szalunków do wykopów:

  • Szalunki lekkie – charakteryzują się najlżejszą konstrukcją. Ich waga nie przekracza 1400 kg. Wykorzystywane są do wznoszenia żelbetowych fundamentów i płyt fundamentowych.
  • Szalunki średnie – są cięższe od szalunków lekkich, jednak mają wyższe parametry wytrzymałościowe, dlatego stosowane są do większych obciążeń. Wykorzystywane są często w budownictwie mieszkaniowym.
  • Szalunki ciężkie – w porównaniu do poprzednich rodzajów są zdecydowanie cięższe i większe, przez co doskonale sprawdzają się przy dużych inwestycjach, m.in. w budownictwie mieszkaniowym oraz przemysłowym.

Tradycyjną i często stosowaną formą szalunków są konstrukcje wykonane z desek. Jednak coraz częściej ich miejsce zajmują szalunki z drewnianych płyt, wodoodporne sklejki lub elementy metalowe. Niezależnie od wykonania konstrukcji zabezpieczającej wykopy, każda powinna być wyposażona w funkcję regulowania jej szerokości.

Podczas wykonywania wykopów pod fundamenty, niezależnie od tego, czy są to wykopy wąskoprzestrzenne, czy szerokoprzestrzenne, niezwykle ważne jest ich zabezpieczenie łącznie ze skarpami i nasypami. Deskowanie wykonuje się w przypadku, gdy kąt nachylenia skarp jest większy od naturalnego. Szalunki mogą być stosowane na każdym rodzaju gruntu, jednak przede wszystkim zaleca się ich wykorzystanie w przypadku gruntów sypkich, które bez właściwego zabezpieczenia będą uniemożliwiały sprawną pracę. Należy pamiętać, że grunty spoiste również wymagają zabezpieczenia. Mimo że ich zwięzła struktura wydaje się bezpieczna, ich stabilność często jest jednak pozorna. Innymi przyczynami, dla których niezbędne będzie zastosowanie szalunków, jest m.in. wysoki poziom wód gruntowych, skomplikowany kształt wykopu oraz zbrojenie fundamentów.

Wśród zabezpieczeń wykopów, zależnych od specyfikacji wykonywanych prac i klasyfikacji gruntu, wyróżnia się:

  1. Deskowanie – stosowane w celu utrzymania przez dłuższy czas wykopów głębokich przy gruntach słabych lub bardziej zwięzłych. Deskowanie dzieli się na ażurowe (dla ziemi klasy III i IV) oraz pełne (dla ziemi sypkich). Deskowanie ażurowe wybiera się dla ziemi klasy III i IV, a deskowanie pełne przy ziemiach sypkich.
  2. Deskowanie pionowe – stosowane w przypadki gruntów piaszczystych, wilgotnych, a także w czasie wykonywania robót przy użyciu koparki wieloczerpakowej.
  3. Deskowanie pionowe rozpierane – przeznaczone jest do wykopów wąskoprzestrzennych.
  4. Obudowy kotwione – wykorzystuje się w wykopach szerokoprzestrzennych. Ich zadaniem jest zabezpieczenie wykopu przed rozmyciem lub zalaniem.
  5. Obudowy ze ścianek szczelnych zakładanych – przeznaczone są do wykopów związanych z uzbrojeniem terenu w instalację wodno-kanalizacyjną.

W przypadku zwartego gruntu, który się nie obsypuje, pozwalając na w miarę precyzyjne wykopy oraz nie jest przepuszczalny od wierzchu do głębokości wykopu, szalunki nie są obowiązkowe. W przypadku stabilnych warunków atmosferycznych – bez opadów, wykopy niewymagające umocnienia to:

– wykopy w ścianach pionowych do 1 m głębokości (pod warunkiem, że pas  o szerokości równej głębokości wykopu nie jest obciążony)

– wykopy do maksymalnie 2 m głębokości (pod warunkiem, że pozwalają na to wyniki badań gruntu oraz dokumentacja geologiczno-inżynierska)

Właściwe zabezpieczenie wykopów

Plac budowy, szczególnie w trakcie wykopów jest jednym z najbardziej niebezpiecznych miejsc pracy. Wymaga odpowiedniego zabezpieczenia i podjęcia określonych środków ostrożności. Ich brak bądź niedostateczne przestrzeganie, może powodować wypadki z udziałem pracowników, a nawet osób postronnych. W jaki zatem sposób powinniśmy zabezpieczyć wykopu na placu budowy?

Pierwszym etapem przed przystąpieniem do wykonywania prac ziemnych jest odpowiednie zabezpieczenie terenu. Powinien być nie tylko dokładnie ogrodzony, ale też wyposażony w tablice ostrzegawcze. Kolejnym krokiem jest właściwe wyznaczenie dróg dojazdowych dla maszyn i urządzeń, które będą wykorzystywane podczas wykonywania prac. Ich odległość od krawędzi wykopu powinna wynosić co najmniej 60 cm. Nie zapominajmy także o wyznaczeniu ścieżek dla ruchu pieszego. W celu bezpieczeństwa i dla zapewnienia odpowiedniej nośności, obydwa rodzaje tras powinny być równe i twarde bądź utwardzone.

Drugim i bardzo ważnym etapem jest zabezpieczenie wykopów. By można było mówić o jego właściwym wykonaniu, konieczne jest spełnienie kilku istotnych warunków. Po pierwsze, należy zabezpieczyć wykop w sposób uniemożliwiający pracownikom i osobom postronnym wpadnięcie do niego. Jeśli jego głębokość przekracza 1 m, niezbędne jest wykonanie bezpiecznych wejść i wyjść z niego co maksymalnie 20 m.
Ze względów bezpieczeństwa, dobrze jest zabezpieczyć miejsce wykopu również w porze nocnej. Duże wykopy, wykonywane w miejscach publicznych muszą być zabezpieczone stabilnymi barierami ochronnymi, umieszczonymi na wysokości 1,1 m, w odległości minimum 1 m od krawędzi wykopu, wyposażonymi w czerwone światła ostrzegawcze.
Kolejnym warunkiem do spełnienia jest właściwe zabezpieczenie dróg i terenu wokół wykopu przed zalewaniem. Dobrze jest zatem wykorzystać takie rozwiązania techniczne, które ułatwią odprowadzanie wód opadowych i wyeliminują ryzyko zalania.
Konieczne jest również odpowiednie zabezpieczenie wykopów przed osunięciem, określone w projekcie robót ziemnych. Może się odbyć za pomocą skarpowania, podparcia, rozparcia lub obudowania. Do najczęściej stosowanych sposobów obudów należą: obudowa berlińska, palisada, szalunku, ścianka szczelinowa, stalowa ścianka szczelna, a także ściany z kolumn wykonanych przy użyciu iniekcji strumieniowej.

Bezpieczeństwo pracowników

Podczas wykonywania prac ziemnych bezwzględnie należy przestrzegać przepisów i zasad BHP. Ponadto, wszyscy operatorzy maszyn i urządzeń powinni mieć odpowiednie uprawnienia, niezbędne do wykonywania określonych czynności. W miejscach wykonywania robót ziemnych przy użyciu sprzętu zmechanizowanego konieczne jest wyznaczenie i oznakowanie stref niebezpiecznych, informującym o możliwości wystąpienia zagrożenia, wynikającego z pracy maszyny. Co więcej, na terenie wykopów zabronione jest:

  • wykonywanie innych prac w miejscu prowadzenia wykopów,
  • wykonywanie nawisów, podkopywanie albo podcinanie skarp,
  • przebywanie w niezabezpieczonych wykopach,
  • przebywanie w wykopach podczas transportowania do nich materiałów,
  • przebywanie w zasięgu pracy maszyny,
  • przebywanie między ścianą wykopu a maszyną (również w czasie jej postoju),
  • schodzenie i wchodzenie do wykopów po rozporach i innych elementach obudowy,
  • transport pracowników w naczyniu roboczym maszyny.

Nie powinno się również używać maszyn roboczych na gruntach gliniastych podczas silnych opadów oraz przeprowadzać prac pod czynnymi, napowietrznymi liniami energetycznymi, jeśli ich odległość jest mniejsza od tej określonej w przepisach.

Wykopy ręczne czy wykopy koparką?

Planując wykopy, szczególnie te pod fundamenty, należy pamiętać, że można je wykonywać tylko wtedy, gdy pozwalają na to warunki gruntowe. Najlepszym czasem do tego typu prac jest okres od wiosny do jesieni. Podejmując decyzję o sposobie wykonywania wykopów, konieczne jest uwzględnienie zakresu prac oraz stopnia ich trudności. W sytuacjach, w których każda forma jest możliwa, o decyzji często decydują możliwości finansowe inwestora. Wykop pod same ławy, który jest zazwyczaj dość płytki i wąski, najtaniej przeprowadzić ręcznie lub małej koparki o szerokości łyżki do 40 cm. Natomiast wykop pod dom z podpiwniczeniem najkorzystniej będzie wykonać w całości przy użyciu sprzętu mechanicznego.

Zdarza się, że nie mamy wyboru i jedynym rozwiązaniem są wykopy ręczne. Dzieje się tak, gdy warunki gruntowe uniemożliwiają wjazd na teren budowy urządzeń zmechanizowanych. Wykopy ręczne zajmują zdecydowanie więcej czasu niż wykopy przeprowadzone przy użyciu koparki. Trwają od kilku do kilkunastu dni i są z oczywistych względów bardziej męczące. Należy pamiętać, że oprócz kopania, niezbędne jest również wywożenie taczkami wykopanej ziemi.
Koszt wykopów ręcznych uzależniony jest od regionu. Do zmiennej stawki godzinowej, trzeba jednak doliczyć obowiązkowe składki na ZUS, podatek i ubezpieczenie pracowników. Tańszą alternatywą jest zaangażowanie własnych sił i pomoc rodziny lub znajomych, ale wówczas niezbędne jest dodatkowe ubezpieczenie. Niezależnie jednak, czy prace będzie wykonywać samodzielnie, czy z pomocą zatrudnionych pracowników, wykopy wymagają obecności osób, które będą wiedzieć, jak prawidłowo zabezpieczyć miejsce robót, w jaki sposób układać deski, a także co robić w przypadku obsypywania się gruntu.

Istnieją również sytuacje, w których nie ma możliwość wykopu ręcznego, za to koparka jest niezbędna. Należy do nich np. osypujący się grunt piaszczysty, w którym trudno jest wykonać wąskie wykopy pod ławy fundamentowe, i jedynym rozwiązaniem jest wykop szeroki przy użyciu koparki z dużą łyżką.

Do korzyści wynikających z wykopów mechanicznych pod fundamenty domu należy:

  • oszczędność czasu i przyspieszenie prac – wykopy, łącznie ze zdjęciem humusu trwają od jednego do maksymalnie dwóch dni.
  • łatwe usuwanie dużych kamieni i głazów, które dość często spotyka się podczas wykonywania wykopów.
  • łatwe transportowanie wydobywanej ziemi – koparka umożliwia bezpośredni załadunek wydobywanej ziemi na wywrotki, dzięki czemu jej transport w przeznaczone miejsce jest prosty i szybki.
  • oszczędność finansowa – często okazuje się, że w ogólnym rozrachunku, wynajęcie z pozoru drogiej koparki jest bardziej opłacalne niż angażowanie grupy pracowników do wykopów ręcznych.

Mimo wielu zalet wykopów mechanicznych nie zapominajmy, że w większości sytuacji i tak konieczny będzie częściowy wykop ręczny. Będzie on nieunikniony przy ostatnich kilkunastu centymetrach m.in. w wykopach w podłożu glinianym, kiedy mechaniczne wybieranie może naruszyć grunt rodzimy, znajdujący się poniżej planowanych ław.

Koszt pracy koparki

Ceny prac ziemnych, w tym również ceny wykopów są zmienne. Ich koszt uwarunkowany jest wieloma czynnikami, mi.in.: specyfiką działań, stopniem ich skomplikowania oraz regionem wykonywanych prac. Nie bez znaczenia są też warunki gruntowe i terenowe. Im są trudniejsze, tym cena jest oczywiście wyższa. Ze względu na większe możliwości negocjacyjne, korzystniejszą dla inwestora ofertę można uzyskać przy większych realizacjach. Mniejsze zakresy prac, wiążą się często ze stałą ceną oraz dodatkową opłatą za dojazd koparki. W związku z dużą ilością czynników, które wpływają na finalną cenę usługi, większość kosztorysów przygotowywana jest indywidualnie pod dane zlecenie. Warto więc przed dokonaniem wyboru konkretnego wykonawcy sprawdzić i przeanalizować oferty przynajmniej kilku firm. Ważne jednak oprócz ceny są też rekomendacje.

Z jakimi średnimi kosztami wynajęcia koparki należy się liczyć?

Za usługi wykonane koparko – ładowarką z operatorem zapłacimy średnio od 130 do 160 zł za godzinę. Jeśli  w okolicy jest duża konkurencja dla tego typu usług, wówczas cena może nawet nie przekraczać 100 zł za godzinę.
Zdarza się również, że podane ceny dotyczą metrów sześciennych wykonanych wykopów. W takich sytuacjach ceny wahają się od 35 do 65 zł za m3. 

5/5 - (32 votes)

Data publikacji: 15 kwietnia, 2021

Autor:

5/5 - (32 votes)


Komentarze


Udostępnij artykuł

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  1. ekuc2
    poniedziałek, 22 marca, 2021

    Polecam

  2. Jan
    poniedziałek, 12 kwietnia, 2021

    Wykopy i prace ziemne dzisiaj to zupełnie inna bajka niż wtedy gdy budowałem pierwszy dom. Wtedy wszystko trwało długo i dominował szpadel i zmęczenie kopacza. Dziś ekipa przyjeżdża z koparką i potrzebnymi łyżkami, duża, średnia lub mała w zależności od potrzeb i praca idzie sprawnie, często niezwłocznie po ułożeniu rur czy przewodów wykop jest zasypywany i niwelowany, włącznie z układaniem płyt czy też kostki. Nastąpił duży postęp. Można by rzecz: potrzebujesz – masz.

Podobne artykuły