Kościół Klövskog powleczony miedzią

Architekt Anssi Lassila pomimo swojego młodego wieku osiągnął liczne sukcesy i zdobył sławę w konkursach architektonicznych. To on m. in. zaprojektował kościół pokryty gontem w Kärsämäki, który został wybrany budowlą roku 2004 w północnej Finlandii. Tym samym stał się jednym z fińskich kandydatur do europejskiej nagrody Mies van der Rohe w roku 2005.

Lassila zwyciężył również w roku 2000 w otwartym konkursie architektonicznym na nowy kościół w Klövskog. Jego praca zatytułowana ”Käsi”, została wybrana jako najlepsza ze 118 propozycji. Kościół w Klövskog z odmienną dzwonnicą stanowi oryginalną i masywną w swojej formie budowlę. Jako materiał do budowy fasady użyto połyskującą miedź, której odcienie pod wpływem czasu ulegają zmianie. Całość stanowi udaną kombinację nowoczesnych i tradycyjnych elementów.

Osłaniająca dłoń

Na planowanym terenie kościoła już wcześniej znajdowało się wzniesione w latach 70-tych centrum zgromadzenia. Budowlę wyburzono, w związku z czym rozpoczęto planowanie budowy nowej części, w centrum której znajdowałby się budynek kościelny. Nowa i stara część są już gotowe i stanowią stateczną całość, którą architekt Anssi Lassila ochrzcił jako „Käsi” (ręka). „Ręka” symbolizuje osłonięte i bezpieczne miejsce, do którego członkowie zgromadzenia mogą przyjść aby się wyciszyć. Poza właściwą salą kościoła do nowej jego części przynależą pomieszczenia konferencyjne i biurowe. Ponieważ kościół Klövskog jest widoczny i położony centralnie w gminie, jego architektoniczna szata będzie znacząca dla rosnących aglomeracji.

Według rady parafialnej siła planu Lassila tkwi w jasnej całości sal kościoła oraz w rozwiązaniu, które w mądry sposób bierze pod uwagę ogólne wrażenie rozproszonych aglomeracji. Nowy kościół wraz ze swoją dzwonnicą stanowi widoczny atrybut krajobrazu a także stanowi punkt centralny Klövskog. Z początkiem bieżącego roku kościół zyskał rozgłos w związku z klęską tsunami w Azji, ponieważ dziewięć ofiar katastrofy należało do tego zgromadzenia. Pamięć ofiar została uczczona chwilą ciszy w nowej sali kościoła.

Formowanie miedzi w zależności od zastosowania

Kościół, który został zbudowany głównie z betonu i miedzi istnieje od sześciu miesięcy. Nowy, błyszczący budynek budzi duże zainteresowanie i sprzeczne opinie. Połyskująca miedź wywołuje dyskusje wśród mieszkańców, ponieważ mało kto zna właściwości miedzi oraz jej naturalny proces utleniania się.

Według architekta Anssi Lassila rozważano również alternatywę pokrycia fasady i dzwonnicy patyną, jednak w końcu zdecydowano się na zwyczajną, czystą miedź. Lassila uważa, że miedź nadaje się do zastosowania, ponieważ jest starym zakorzenionym w historii architektoniki materiałem służącym do budowy kościołów. Również w przypadku omawianego kościoła, miedź okazała się z wielu powodów odpowiednim środkiem budowlanym. Materiał jest trwały i nie wymaga renowacji. Zmiany koloru z upływem czasu stanowią również zaletę, należącą do naturalnych właściwości surowca. Przy wyborze materiału na fasadę nie bez znaczenia był fakt, iż miedź podatna jest na formowanie się w zależności od kształtu betonu. Nawet na zaokrąglonych kątach budynku oraz nachyleniach możliwe było jej zastosowanie. Proces utleniania już się rozpoczął i powierzchnia kościoła w Klövskog pociemniała. Zarówno rynny dachowe i rynny odpływowe kościoła zostały wykonane z miedzi. Poza całością budynku architekt uwzględnił w swoich planach inwentarz sali kościelnej.

Docenione rękodzieło

Budowa budynku rozpoczęła się złożeniem kamienia węgielnego w październiku 2003 roku. Podczas ceremonii złożono również w murach kościoła skrzynkę z Biblią, Księgą Psalmów, Deklaracją Praw Dziecka, publikacjami zgromadzenia oraz pieniędzmi będącymi aktualnie w obiegu, co ma stanowić pamiątkę dla przyszłych generacji. Po złożeniu kamienia węgielnego rozpoczęto prace budowlane pod kierownictwem YIT Rakennus Oy. Nowa część obejmuje w sumie 2170 m2, natomiast stary człon 1200 m2.

Instalację miedzi rozpoczęto wiosną roku 2004 pod kierownictwem przedsiębior stwa z Helsinek Peltisepänliike Huusko Oy. Jako materiału użyto taśmy fińskiej produkcji o średniej twardości, której grubość wynosi 1 mm a szerokość 610 mm. Z taśmy wycięto odcinki o długości 2790 mm, które zostały zamontowane na ścianie według określonego wzoru. Pomimo, że bardziej popularne jest zastosowanie łączenia maszynowego, chociażby z powodu ułatwień w postaci gotowych produktów, Juha Huusko zdecydował, że ręczne połączenia będą w tym przypadku najlepszym rozwiązaniem. W efekcie projekt został wykonany nadzwyczaj precyzyjnie a dowodem na najwyższą jakość realizacji jest fakt, iż miedź została przymocowana za pomocą podwójnych łączeń. Części wykonane z miedzi przymocowano za pomocą standardowej metody. Na początku wyprodukowano deski, na których przymocowano miedzianą taśmę przy użyciu nierdzewnego obicia. W ten sposób zapewniono, aby miedź otrzymała konieczną przestrzeń podczas wahań temperatury. Według Huusko praca przebiegła bez problemów. Duża powierzchnia ściany wymagała również odwagi od samego pomysłodawcy, chociażby dlatego, iż w najwyższym punkcie wysokość muru wynosiła 20 metrów.

Arkitekt: Anssi Lassila
Główny Kierownik: YIT Rakennus Oy
Instalacja miedzi: Peltisepänliike Huusko Oy
Materiał: Fińska taśma miedzi 1 mm, o średniej twardości, szerokość 610 mm

Źródło: Forum miedzi