Nożyce do blachy

W przypadku nożyc tradycyjnych zasada działania jest prosta: siła cięcia jest przenoszona bezpośrednio z rękojeści na ostrza tnące, a jej wielkość zależy od długości ramion i szczęk tnących. Skład materiału stosowanego do produkcji nożyc, pozostaje niezmienny, jednak technologia produkcji jest stale unowocześniana.

Obecnie procesy wytwarzania, projektowania i kucia nożyc nadzorowane są przez specjalne programy komputerowe. Następnie narzędzia poddaje się wszelkim zabiegom hartowania i ulepszania cieplnego. Do grupy nożyc tradycyjnych należą nożyce do cięć przelotowych po prostej (na przykład typu liońskiego, angielskiego, amerykańskiego, berlińskiego), uniwersalne, nożyce do łuków oraz nożyce otworowe. Nożyce do cięć przelotowych przeznaczone są przede wszystkim do wykonywania długich i krótkich cięć po prostej. Ich szczęki mają długość około 50-75 mm.

Tak szeroka szczęka znajdująca się w chwili cięcia pod blachą pozwala na wydajne cięcie i zapobiega zaciskaniu się blachy na szczękach przy cięciach na dłuższych odcinkach. Ta grupa narzędzi zwykle stosowana jest przy nieskomplikowanych obróbkach oraz cięciu całych arkuszy blachy na mniejsze kawałki.

Mimo podobieństwa do nożyc do cięć przelotowych, nożyce uniwersalne różnią się od nich przede wszystkim długością szczęk (około 35–40 mm). Krótsze szczęki umożliwiają wykonywanie zarówno cięć po prostej, jaki i po krzywej, ze wskazaniem jednak na cięcia po prostej. Dzięki możliwości zastosowania w wielu sytuacjach nożyce uniwersalne są chętniej wybierane przez dekarzy, jednak jak każde uniwersalne narzędzie, mają swoje mankamenty i ograniczenia. Znacznie trudniej niż nożycami przelotowymi wykonuje się nimi długie cięcia po prostej, a cięcie po krzywej jest możliwe tylko po łukach o dużych promieniach. Mimo to nożyce uniwersalne są często wykorzystywane przez dekarzy przy typowych obróbkach. Kolejny typ nożyc przeznaczony jest szczególnie do cięcia po krzywej o dużym promieniu. Nożyce do łuków wyróżniają się innym kształtem, choć mają podobną długość szczęk. Węższe i płaskie ułatwiają cięcie po krzywiznach, ograniczając jednak manewrowanie po prostych powierzchniach i cięcie na krótkich odcinkach. Najbardziej specjalistyczną grupą nożyc stanowią nożyce otworowe, popularne wśród dekarzy specjalizujących się w pracach blacharskich. Należą do nich na przykład nożyce do cięcia po łukach o małym promieniu, których szczęki dzięki nieznacznemu wygięciu w bok, znacznie ułatwiają prowadzenie po krzywiźnie. Do wykonywania skomplikowanych cięć po ciasnych łukach przeznaczone są nożyce wygięte łukowo, a w niedostępnych kątach świetnie sprawdzają się nożyce wygięte kątowo. Wszystkie wymienione typy nożyc występują w wersji prawej i lewej, co oznacza, że przeznaczone są do wykonywania czynności tylko w jedną bądź drugą stronę.