Miedziane pokrycia we współczesnej architekturze i budownictwie

Wybierając miedź na dach lub elewacje budynku architekt kieruje się jej trwałością i walorami estetycznymi. Elementy miedziane nadają architekturze prestiżowy charakter – coraz częściej zdobią reprezentacyjne budynki, takie jak sale koncertowe, muzea czy uniwersytety.

Wykorzystanie miedzi w architekturze ma długą tradycję. Zachowało się wiele budowli z kilkusetletnimi pokryciami z miedzi. Miedź to materiał dekoracyjny, szlachetny, trwały i niezawodny. Dlatego odgrywa ważną rolę nie tylko przy renowacji zabytków – dzięki nowoczesnym technikom wytwarzania miedź jest obecnie tańsza, a jej wykorzystanie bardziej powszechne. Może stanowić przepiękne wykończenie budynków na całej powierzchni lub zostać zastosowana jako element konstrukcyjny pokrycia dachowego. Miedź zalicza się do metali półszlachetnych, a swoją popularność zawdzięcza temu, że łatwo się formuje oraz doskonale współgra z materiałami naturalnymi, takimi jak szkło, drewno czy kamień. Charakteryzuje się doskonałą przewodnością (elektryczną i cieplną), plastycznością oraz odpornością na czynniki zewnętrzne, posiada najwyższą europejską klasę A1 odporności na ogień, zaś w trakcie pożaru nie wydziela toksyn. Wykazuje działanie antybakteryjne, a jony miedzi uwolnione w trakcie deszczu zapobiegają powstawaniu mchów.

Klasyczne pokrycia miedziane ulegają procesowi naturalnego utleniania i patynowania, a ich rudoczerwona barwa stopniowo przechodzi w brąz, ostatecznie przybierając zielony kolor patyny. Z tego względu producenci blachy opracowali specjalne technologie sztucznego oksydowania i patynowania, dzięki którym do renowacji dachów można stosować blachy wstępnie oksydowane i patynowane, tak aby kolor nowej blachy nie odstawał od oryginalnego. Coraz częściej stosuje się blachę ze stopów miedzi – brązu, mosiądzu czy złotego stopu, cechującą się wyższą trwałością i wytrzymałością oraz odmiennym kolorem. Proces tworzenia warstwy ochronnej brązu czy mosiądzu wymaga czasu, tymczasem w złotym stopie praktycznie nie występuje.

Więcej na: www.copperconcept.org/pl