Rynny miedziane czy aluminiowe? Wady i zalety

Przed wyborem systemu rynnowego sprawdź, jakie parametry mają rynny miedziane a jakie rynny aluminiowe.

System rynnowy skutecznie odprowadzi wodę deszczową – pod warunkiem, że jest dobrze dobrany i poprawnie zamontowany. Przed zakupem warto zastanowić się nad rodzajem materiału, kolorem oraz kształtem rynien i rur spustowych, a specjaliście powierzyć dobór średnic rur spustowych i przekrojów rynien. Rynny muszą być przede wszystkim odporne na warunki atmosferyczne, ponieważ stale narażone są na działanie deszczu, zmiany temperatury, nasłonecznienie, obciążenia wywołane przez wiatr, śnieg czy oblodzenie. W niektórych regionach kraju zagrożenie stanowią kwaśne deszcze. Powierzchnia rynien musi pozostać gładka, aby woda mogła z nich spływać szybciej, natomiast cała konstrukcja – sztywna i wytrzymała. Duży wpływ na zachowanie tych właściwości ma materiał, z jakiego wykonany jest system rynnowy.

Jeśli głównym kryterium wyboru jest niska cena, warto rozważyć kupno systemu aluminiowego. Rynny aluminiowe mają bardzo gładką powierzchnię, dzięki czemu są odporne na zabrudzenia a woda spływa z nich szybko. Są dostępne w formie gotowych elementów lub wykonywane na wymiar na miejscu montażu. Produkuje się je z blachy aluminiowo-manganowej o grubości od ok. 0,2 do 1,5 mm. Jest to materiał odporny na działanie czynników atmosferycznych, jednak z upływem czasu ciemnieje. Aby temu zapobiec rynny można pomalować obustronnie farbami z dodatkiem tworzyw sztucznych, na przykład poliestru, lakierem lub akrylem. Z tego względu do cięcia rynien aluminiowych nie należy używać narzędzi wysokoobrotowych, które podczas cięcia generują wysokie temperatury i mogą zniszczyć powłokę ochronną. Przy montażu używa się nożyc ręcznych oraz narzędzi niskoobrotowych, co znacznie wydłuża czas montażu i jest bardzo pracochłonne. Rynny aluminiowe dostępne są w wielu kolorach, co pozwala na łatwe skomponowanie z elewacją lub pokryciem dachowym. Bardzo dobrze znoszą wahania temperatury – aluminium cechuje stosunkowo wysoka rozszerzalność cieplna. Rozszerzalność rynny aluminiowej pod wpływem temperatury wynosi 2 mm na odcinku 5 m, co może powodować uszkodzenia połączeń poszczególnych elementów systemu. Trwałość orynnowania z aluminium wynosi ponad 100 lat. Wadą rynien aluminiowych jest brak odporności na działanie soli, dlatego nie mogą one być stosowane na terenach nadmorskich. Nie wolno ich również montować do dachów krytych blachą miedzianą. Między tymi dwoma metalami zachodzi bowiem zjawisko elektrolizy, prowadzące do korozji stykających się powierzchni. Na rynku dostępny jest stosunkowo mały wybór elementów dodatkowych do systemów aluminiowych, ponadto trudno znaleźć rynny aluminiowe do małych dachów.

Systemy rynnowe z miedzi należą do najdroższych, wyróżnia je trwałość, której nie zapewni żaden inny materiał. Żywotność takiego orynnowania wynosi ponad 300 lat. Gładka faktura miedzi zapewnia odporność na zabrudzenia. Rynny miedziane dostępne są w ograniczonej palecie kolorów – w odcieniu naturalnym bądź ciemnobrązowym. Rynny miedziane nie rdzewieją i nie wymagają stosowania żadnych powłok ochronnych – powstała warstwa tlenku miedzi chroni materiał przed korozją. Z czasem na rynnach pojawia się zielona patyna – węglan miedzi, a niektórzy producenci oferują rynny fabrycznie patynowane. Rynny miedziane charakteryzują się dużą wytrzymałością mechaniczną i niewielką rozszerzalnością pod wpływem temperatury – około 1,7 mm na odcinku 5 m. Nie są jednak całkowicie odporne na powstawanie otarć i wgnieceń – miedź jest miękkim materiałem kowalnym. Miedzi nie wolno montować na dachach pokrytych blachą aluminiową ani stalową, ponieważ może to prowadzić do elektrokorozji, która zachodzi na stykach elementów miedzianych z aluminium lub ocynkowaną powierzchnią metalu. Wszystkie części systemu muszą być zatem wykonane z miedzi lub ze stali szlachetnej. Korozję miedzi mogą również powodować związki siarki, wypłukiwane z dachu krytego papą. Miedziane rynny zaleca się głównie do dachów pokrytych blachą miedzianą lub dachówką.